Utrechtse Klompenpaden
De Utrechtse bodem op z'n best beleven doe je tijdens een wandeling over een van de 34 Klompenpaden in de provincie. Over de Heuvelrug, door de Gelderse Vallei, door Eemland of in de Kromme Rijnstreek, de Klompenpaden vind je overal. Elk pad heeft zijn eigen karakter en verhalen. Hierover vertellen we op deze pagina. Deze maand: Het Dashorsterpad.
Het Dashorsterpad laat je kennis maken met het buitengebied van Leusden, Scherpenzeel en Woudenberg.
Het pad dankt zijn naam aan de boerderij en schaapskooi op de route. Schapen hadden een belangrijke functie in het boerenbedrijf. Ze waren de mestleveranciers voor de akkerbouw. De schaapskooi heeft gepotdekselde zijwanden. Dat zijn gedeeltelijk over elkaar gespijkerde planken om inwatering tegen te gaan. Het stijlwerk aan de buitenzijde is van het oude Utrechtse type. Typerend voor een schaapskooi zijn de afgeschuinde hoeken die ervoor zorgen dat de schapen niet bekneld raken. De pachter van de boerderij heeft de schaapskooi gerenoveerd uit respect voor de generatie voor ons, maar ook om mensen nu te laten genieten van deze historie.
Het Valleikanaal
In het begin van de jaren ’30 is het Valleikanaal aangelegd om het overtollige water, waar de Gelderse Vallei al eeuwenlang last van had, af te kunnen voeren. Hiervoor werd het tracé van bestaande beken zoals de Lunterse Beek, de Broekersloot en de Modderbeek gebruikt.
De Roffelaarskade
Het gebied rondom de Roffelaarskade is een prachtig natuurgebied dat doet denken aan een houtwal tussen de landerijen. Maar in 1799 is de kade ooit aangelegd als verdedigingswerk in de Grebbelinie. Om de Roffelaarskade te beschermen tegen sabotage kwam er een verdedigingswerk: voorwerk De Roffelaar.
Tabakssteeg
Als je op de Dashorsterweg loopt, loopt je letterlijk op de grens van de provincie Utrecht en Gelderland. Meer dan 100 jaar geleden heette deze weg nog Tabakssteeg. Vanaf ongeveer 1750 was naast akkerbouw de tabaksteelt namelijk ook een belangrijke bestaansbron in dit gebied. Omdat het klimaat in Nederland niet warm genoeg was, werden broeibakken gebruikt om de jonge planten in te kweken. Na 1635 werden deze broeibakken in heel Europa gebruikt. Ook de speciale schuren waarin de tabaksbladeren gedroogd werden, zijn in Nederland bedacht. Door toenemende concurrentie van tabak uit Indië en de Verenigde Staten nam de omvang van de Nederlandse tabaksteelt gedurende de 19de eeuw steeds verder af.
Hoeve De Haar en het Haarseveld
Via een halfverhard pad kom je over het erf van hoeve De Haar. De lindeboom die je passeert, is naar schatting ruim driehonderd jaar oud en heeft drie blikseminslagen overleefd. De bosuil vindt het een goede plek om zijn nest in te maken, want al meer dan honderd jaar broeden er bosuilen in de boom. Als je doorloopt kom je op een verharde weg, met aan de linkerzijde het Haarseveld. Dit gebied werd in 1911 ontgonnen en geploegd door de Nederlandse Heide Maatschappij met 6 ossen. In het gebied wisselen oude en moderne agrarische bedrijven elkaar af.
Historische schietbaan: de Kogelvanger
Na het verlaten van de Renessersteeg ziet u aan de linkerzijde twee heuvels in het weiland. Deze heuvels horen bij de schietbaan, die iets verderop ligt. Deze schietbaan is op initiatief van mr. A. Royaards van landgoed Scherpenzeel in 1901 aangelegd. Tot ongeveer 2000 was de schietbaan nog in gebruik bij de plaatselijke schietvereniging.
Landgoed Scherpenzeel
Rondom Scherpenzeel liggen de landerijen van landgoed Scherpenzeel. Het landgoed bestaat uit ongeveer 1.000 ha. aan landbouwgrond, natuurterrein en bos. Kleine landbouwpercelen zijn omzoomd met houtwallen en elzensingels, of grenzen aan kleine percelen bos.
Dekzandruggen
Tegenover boerderij Groot Vlastuin ga je rechtsaf een zandweg in. Dit gehele gebied hoorde bij Groot Vlastuin. Honderd jaar geleden leidde dit pad naar twee schaapskooien, die in de loop van de tijd zijn verdwenen. Ook broeden hier weidevogels als de kievit en de scholekster. Let ook op de hoogteverschillen langs dit pad: er liggen hoge dekzandruggen en lage oude beekdalen. Deze zijn nog duidelijk te herkennen. De dekzandruggen zijn zo’n 10.000 jaar geleden ontstaan.
De Klompenpaden in de provincie Utrecht ontwikkelen we samen met gemeenten, grondeigenaren en partijen als Staatsbosbeheer en waterschappen. Bij het onderhoud van de routes spelen vrijwilligers een cruciale rol. Zij zorgen ervoor dat de paden goed begaanbaar zijn en vragen van wandelaars worden beantwoord. Er zijn regelmatig vrijwilligers nodig.
